Admin'in Şiir Arşivi

Kabullenir onsuzluğu da acı çektirmez sevdiğine
Sevilen bazen bilmese de sevenin kıymetini
Sevilen sevilmenin verdiği güvenin içinde de olsa
Bilmese de bu acının tarifini
Bilmese de bencilliğinin derinliğini
Seven vazgeçmez sevmekten
Belki sevdiğinden geçer ama sevmekten vazgeçmez
Gerçek sevdadan geçilmez çünkü
Gerçek sevda vazgeçilmez

Bu sana son şiirimdir
Biliyormusun
Hani o yeşil gözlerin var ya
Ormanları kıskandıran


Şimdi o gözler başkasına ait
Bakmıyorlar eskisi gibi bana
Sevmiyorum artık ben ormanları
Yeşil olan alanları çimleri agaçları

Çünkü sen yoksun o gözlerin
Bana bakmıyorlar eskisi gibi
Hıçkırıklara boguluyorum kendimi atamıyorum
Kırlara çünkü seni hatırlatıyorlar

Kapattım kendimi dört duvar arasına
Kapattım kapıları kilit vurdum gönlüme
Yasak koydum kalbime
Zincirlere vurdum gönlümü

Kırdım kalemlerimi artık sana şiir yazmayacagım
Bu sana son şiirimdir
Haberin olsun yeşil gözlüm

Gün gelir kavuşur ellerin ellerime
Gün gelir bu kader sıkılır belki bizden
Sevdamız , inadımız yener tüm engelleri
Gün gelir belki kavuşur ellerimiz birden

O zaman el sevda görsün
Alem sevmek görsün
O zaman sevdiceğim , birtanem
Zaman dursun akmasın
Gece utansın kararıp bizi ayırmaya
Yetmez ya sevdamıza engel koymaya ama
O zaman güneş senle doğsun
Sen güneş ol kalbime doğ ...

Gün gelir belki sevdiğim
Benim umudumsun...

Dostu yok gecelerin
geceler çok uzun
geceler bir ömür
ömür dediğin bir tutam ümit
ümidi yok yarınların
tıpkı senin yokluğun gibi
ve ben biraz daha sana hasret...
hasret bir ip boğazıma düğümlenmiş
düğümler her tarafımda
bütün yolllar kör düğüm
ve ben biraz daha ölüyorum
sensizliğin ortasında

İçimde öfkeler birikti
Patlamak üzere şuurum
Yenemedim gitti
Yine galip çıktı gururum

Kahpesin dünya
Yine rüzgarlara attın beni
Savurdun
Vurdun yerden yere

Ne varsa aldın elimden
Sus vurdun dudaklarıma
Neşemi kederimi bile
İyi kötü çocukluğumu sokaklardan

Bırak beni umuda sarılayım
Bırak ki yaşayayım
Durmaz içim de bu deli öfke
Bırak beni

ne ekmek
nedesu
sensızlık korkusu
ıstemem yetkı sen
yanımda ol yeter

Ya Seninle Doğan Günleri Hiç Yaşamasaydım?
Günün ilk ışıklarıyla gelirdin sabahlarıma
Günaydınınla aydınlanırdı dünya
Zaman gecelere koşardı
Sanki seni elimden çekip almak için.
Yine de üzülmezdim
Bilirdim sabah dünyamı aydınlatacağını
Zamana nispet yapar; uykusuz beklerdim geçmesini
Sen doğardın yine günüme...
Son aydınlattığın günü beklemiştim sabırsız
Ondan sonraki günleri de ....
Ne günüme doğdun ne günü doğurdun.
Yine de üzülmüyorum inan
Ya seninle doğan günleri hiç yaşamasaydım?

Ne kadar saklasan ozledıgın bellı
Sonduremezsın ıcındekı yangını
Baslamıssa zamanların en guzelı
Artık susturamazsın dudaklarını
Anlatır ozlemını bana derınden
Yanan alnınla terleyen avucların
Alevler tasarken gozbebeklerınden
Yakar degdıgı yerı parmak ucların
Cok gec bu sevdadan donebılmek ıcın
Bak! Sımdı senınle dopdolu aynalar
Bu ozlemlı halınle daha guzelsın
Benım de sacımdan tırnagıma kadar
Tutusan yanan bır sey var her yerımde
Sen sımdı alevden bır gulsun ellerımde.

Sokak sokak, cadde cadde seni arıyorum
Her yerde bir iz, bir hatıra
Buraları sensiz görmek canımı yakıyor
Boşluğun sevdiğim ... Boşluğun inanki dolmuyor
Bir saniye yıllar oluyor
Yollar bitmek, tükenmek bilmiyor
Anılar , anılar sanki birer hançer
Kalbim ağrıyor canözüm sensiz
Sensiz aldğım nefes içime batıyor...
Seni aramak , bulamamak bu şehirde
Bu şehre beni düşman ediyor

Bomboş sokaklarda adı konmamış sevdalar peşine düştü yüreğim
Ben hep sonbahar tadında bildim sevdayı
Hafif serin, hafif hışırtılı ama hep özlenen...
Sevdalarımın ismi olmadı ama hep bir tadı oldu
Sevda tadında sonbaharlarım oldU
Ve ben en çok bu son baharları sevdim...

Hatasıyla günahıyla bir ömür
Bir ömür kadar yalan bir sevda
Hepsi birbiriyle içiçe
Hepsi birbirinden ayrı bir bakıma
Hesapsızca yaşanabilir sanmıştım oysa
Sanmıştım ki sevda günahının bedeli yok
Sanmıştımki sevda günah da olsa bedeli yok
Sanmıştımki ilk kez,
İlk kez senden ötesi yok
Sevda yine yanılttı beni
Aşk yine kendine küstürdü

Sevdanın rengi karıştı gönlümde
Gökkuşağının mucizesi kayboldu
Hayallerim kara çaldı
Yeminlerim bozuldu
Anlamını bildiğim tüm kavramlar yok oldu
Sen gittin, aşk bitti
Sen adını sevda koyduğum sevgilim
Sen gittin renklerim birbirine girdi
Ayırt edemiyorum siyahla beyazı artık
Sen gittin ya aşk bitti

Geçmişim bitmiş
kaLmamış hiç bir şey..
Şu aşık hatırımda
Her şeyini terketmiş
yoL sakini bir berduşum..
düşünceLerim donmuş kaLmış
sevda şarabıyLa sarhoşum..
Ne var ne yok hep unutmuşum
GönüL derinliğinde
Tek aşkını buLmuşum..
...
nerden biLeceksin ki
aşkında kayboLmuş bu aşıkı
bilemessin anlayamassın..
feryadını duyamassın..
ama sararmış kağıtlarda göreceksin ki
gene yazmış sevda mürekkebiyLe..
aşk damlalarını..
Ve diyeceksin ki;
kim yazmış bu kadar candan:
'Seni Canımdan Çok seviyorum..'
.............
'mektup mu versem' diyorum;
olmuyor..
erisem mi bakıp gözlerinde;
haykırsam mı dağlara aşkını;
şiirLere mi sığınsam;
günLeri mi saysam aşkın zindanında;
Bir GüL uzatsam
sevdanın cezbesi anında...
kaLbim ;Kalbim musade etmez ki Bilmiş OL!!
Haydi!! Ey aşk esintisi!!
SerinLet Yanan yüreğimi;GönLüme DoL!!
İşte ben büktüm boynumu gidiyorum!!!
SiLdim bütün nişaneLeri!!!
UnuTTum tüm isimLeri
bütün AnıLarımı terkediyorum..
Başka bir şeyi sevemiyoruM..
ÇünKü Canım!! ''Seni çok seviyorum...''
''Seni Çok Seviyorum..''

istemiyorum aşk seni hayatımda
ne kumsaldanede sinemada.
hisettemek istemiyorum ellerini ellerimde
sonradan boş kalıcaklarına emin olduğum için.
istemiyorum aşk seni hayatımda
yaşantıma ani girdiğin gibi
gidişininde ani olucağını bildiğim için.
istemiyorum heyecanın içime kadar işlemesini
geçici olduğuna inandığım için.
gözlerinin içine bakmak istemiyorum kimsenin
sonunda benim gözyaşımın akıcağını hissettiğim için.
uzak dur hayatımdan aşk
istemiyorum beni üzmeni...
her aşkta bir üzüleni gördüğüm için....

Öyle bir gelip geçtin ki hayatımdan
Kurtulmak mümkün olmadı hiç izlerinden
Ne kadar duygu varsa yaşadım sonuna kadar
yaşattın....

Sevdim seni biliyorsun
hem de nasıl!
Gözlerini kattım gözlerime
seninle baktım herşeye
seninle gördüm görülecek ne varsa
görmek adına...

Nefret ettim senden biliyorsun
hem de nasıl!
Sendin nedeni bana göre konulan bütün noktaların
Ölmüştük biz artık
İhanet ettiğimiz sevgimizle sevgilere layık değildik...
Sana göreyse bendim arkasını dönen
çekip giden hayatından
Oysa ben yitirilmişlerimizi görmüştüm çoktan
Onaramayacağımız yıkıntılarımızın farkındaydım sadece
Gittim ama hiç unutulmuşum olmadın sen benim
Senin gözyaşlarınla ağladım hep
Her deniz kıyısında
her köhne balık lokantasında
Taksim Beyoğlu Anadolukavağı’nda
ve içtiğim her yudum rakıda
acıdan öleceğimi sanarak
senin şarkılarını söyledim
Ne büyük aşklar dahil
hiçbir şeyin sonsuza kadar sürmediğini
ben ilk senden öğrendim...

ben her seni düşünürken
kimbilir sen kimi düşünüyorsun
hayallerimde kendimi avuturken
kımbilir sen kimi hayal ediyorsun
her zaman yanın da olmak isterken
kim bilir sen kımınle olmak ısterdın
ben sen le olmek ısterken
kımbılır sen kımınle olmek ıstersin...

Hepsi, hepsi ölümsüzlük için
Aşk bir ışık gibi sessizce sarsın bizi
Bu bir düşmü?
Hayır, asıl bunun eksikliği bir düş
Ve hatta sanki bütün dünya bir düş
Geceleri sevdiğinden uzakta,
Gözlerini yummadan, düşünceli,
Üzüntülü öylece yatmakmı
Yada sevdiğimi düşünerek
Tek başına yürüyüşlere çıkmak mı
Yada daha önemlisi,
Sonsuz bir aşk denizinde kaybolmakmı
İşte ölümsüz bir sevgi bu
Ve bu şiir sana...

son kez acılarımı hüzünlerimi paylaşıp,
noktayı koyup kalemi kırıyorum.
bundan böyle sadece yüreğime yazacağım her şeyi
ilk kez verdiğim sözü tutamayıp ağladım bu gün,
yokluğunla acılar arasinda gidip geliyor ömrüm
kıyıya vuran okyanusun acı dalgalari gibi,
bir o yana bir bu yana savrulup durdu yüreğim
intihar gibi çöktü, teslim oldum acılara, sensizliğe
boynumu büktüm içimi çektim,
içimi çektikce yokluğun çoğaldı,
gözyaslarım kurşunlar gibi yüreğime doldu,
çıkarıp yüregimi topraklara gömdüm
simdi bekle olur mu
Artık yokum, olmayacağım bundan böyle
Şimdi sana son kez selam gönderiyorum,
rüzgarların kanatlarıyla ve
yaralı yağmurların göz bebeklerinde...

Gidiyorum diyorsun.
Ne diyeyim sana.Hadi durma git öyleyse.
Ne varsa sana ait olan.Alda GİT.
Yalnız yüreğime dokunma.
Sensiz bahar kış olurmuş.
Çiçekler açmaz,güller kokmazmış.
Varsın kokmasın ne çıkar.
Avuçlarımda sıcaklığın dışarıda kar olsun ne çıkar.
ZANNETME Kİ GİDİŞİNDİR BENİ YAKAN DEĞİL GÜZELİM DEĞİL.
BENİM YANMIŞLIĞIM YÜREĞİMDEKİ ATEŞTENDİ ATEŞTEN

sonbaharda yapraklar düşerken dallarından,
hafif bir rüzgar eşliğinde
kırlarda çayırlarda koşup eğlenirken sen,
ben soğuk gecelerde
senin olmayan varlığınla
ben çaresizliğimle başbaşa
hayata karşı küskün yorgun ve durgun
Adını kalbime gömdüm
sensiz ve sessizim şimdi
ellerin elimde değil artık
başka ellerde
yüreğin başka yüreklerde
off lanet olsun yaaa
gidiyorum artık bu hayatı bırakıp
seninle olup ayrılmayacağim bir yaşama
ve seni orda bekleyeceğim...

dün gece ben ve sen vardık

harflerimiz buluştu bu gün kumun

üzerinde

parmaklarıma dokundum sonra, bir vuslatın sıcaklığını hissederek

yüreğimde...

ne kısmet ne de kader engellememeli kavuşmamızı

istemem....

harflerimiz kavuşuyorsa eğer

biz de kavuşuruz elbet.....

Melegim
Hani bulutlarla bana haber yollayacaktin,
Sen her yagmur damlasina bir kelime yazacak;
bende o damlalari avuclarıma alip,
yazdigin mektubu okuyacaktim.
Kokunu ciceklere iliştirip yollayacaktin hani?
Söz vermistin...
Bülbüller sözlerini getirecekti bana.
Dalgalar, vurup vurup hasretini solumayacak miydi?
Yildizlar, sana giden yolu gösterecek,
mehtap, yolumuzu aydinlatacakti.
Askimiza ondan baska kimse sahit olmayacakti
Öyle sevecektik ki birbirimizi,
sorgusuz sualsiz girecektik cennete.
Kiskanacakti nur'umuzu melekler bile...
simdi neden solgunsun böyle birtanem,
Nicin acip gözlerini ellerimden tutmuyorsun?
Uzat ellerini, al beni de yanina.
Bunca hasret yetmez mi cikmak için katina,
Yoksa gittin ve unuttun mu beni;
Unuttun mu oralarda?
Göz kirp bana yildizlardan.
Bir an bile durmam buralarda inan;
Davetini bekliyorum
Cagir geleyim artik,
Cagir melegim artik...

Gel benim ruhumun gerçek sesi gel!
Yıllardır sönmeyen alevim, korum.
Gel benim ömrümün hikayesi gel.
Şiirim, sonsuzum, gerçeğim, zorum
Gökle yerin birleştiği kavşakta
Seni bulup bulup kaybediyorum.

İlkin rüzgâr değil sanki nefesti,
Bir kez başlayınca estikçe esti...
Sonra bir upuzun karanlık bastı.
Sürdü hep aynı düş, hep aynı yorum
Şimdi duraklarda her akşam üstü
Seni bulup bulup kaybediyorum.

Yitiksin baharlar, güzeller içinde
Resimler, baharlar, sözler içinde.
Bazen bir iz görüp izler içinde
Cevap umuduyla titriyor sorum.
Sonra en tanıdık yüzler içinde
Seni bulup bulup kaybediyorum...

ağlar gözlerim

Ağlama gözlerim kimse görmesin
Onu unutamadığımı kimse bilmesin
Arkamızdan acınıp garip demesin
Nasıl olsa her gece ağlar gözlerim

Benim çektiklerim senin yüzünden
Gönlümede küstüm senin sevginden
Ağlama ne olur onun derdinden
Bir insafsız uğruna ağlar gözlerim

Rahat bırakmıyor ki hiçbir hatıran
Lanet ettim sevdanı hatırladığım an
Gözlerimden yaş değil kan damlıyor kan.

Hasretinden her gece kahroluyorum
Seni sevdiğimden utanıyorum
İçimden sevdani silemiyorum
Bir zalim uğruna ağlar gözlerim

Bir gül yapragı degil misin sen?
Sen de geçeceksin...
Bahar yagmurları dökülecek gözlerinden,
Dineceksin...
Kanatlarımdan kopan bir tüy gibi Yere ineceksin...
Bir gökkuşagı uzanacak benden,
Bineceksin...
Eteklerinde yıldızlar olacak,
Yürüyeceksin...
Sorularının yanıtı olacak bir bakış,
Seveceksin...
"Yaklaş" diyecegim gecenin bir yerinden,
Sesim yankılanacak koridorlarda,