Admin'in Şiir Arşivi

Her akşam
güneşin batışında
bir sızı
yaşarım yüreğimde.

Bir yangın
başlar tenimde.
Hasret
günlerinin körüklediği
bu yangın
yanar
alev alev.

Yakar içimi
acıtır.
Kül eder
tüm benliğimi.

Acıya dair bildigim herşey yalanmış
İçinde yaşadıgımı sandıgım dünya gibi yalan
Sen onca acıda o kadar küçükmüşsün ki
Tarifi yok ne senin ne sensizligin
Acının hele onun hiçbirşeyi yok kendinden başka
Hayattan beslenen garip bir eylem acı
Hayat ise buaralar hiç sevmedigim

Bulutların arasından yıldızları izliyorum
Herbir yıldızda sanki seni görüyordum
Tek tek onlara dokunup sevgimi göstermek istiyordum
Ama o kadar uzaklar ki ulaşıp dokunamıyorum.

Sevgimi getiriyorum duyduğum yalnızlığın yanına
Diren diyor kalbim bırakma onu yolda
Yorgun bedenim kırgın ruhum yardım edin bana
Girmeyin aramıza uzaklık kal hep yanımda

Bunca zaman içinde
Alışmaya korktuklarımın
Aslında deliler gibi alıştıklarım olduğunu nasıl anlamamışım
Nasıl hapsetmişim gözlerini derinlerime de farkına varamamışım
Nasıl böyle umutsuz bir hastalığa yakalanmış benliğim
Hangi ara girmiş çıkmışsın hayatıma
Daha doğrusu girmişte çıkamamışsın
Kalbimin acıları şimdilerde tüm benliğimi kaplıyor
Ben sana ne ara aşık oldum ki
Kalbim neden böyle deli gibi kanıyor
Neden böyle umutsuzca içim yanıyor...

Onurun çırpındığı bütün göğüslerde
Azgın lokomotifler gibi her nefes
Bir ses dolaşıyor yürekten yüreğe
Bir ses
Yalayarak geçiyor demir kapıları
Telörgülerde parmaklıklarda dolaşıyor
Kimse görmüyor belki duymuyor da
Bir ses dolaşıyor her yerde her an
Bir ses
Bir ses ki yaşamın tümüne özdeş
Sağırların kulaklarına fırtınadır
Körlerin gözlerinde güneş

Rüyalarda bekliyorum şarkıdaki gibi
Bilmem benzer mi ama sonum şarkılara
Senle nerde mutluysam ordayım ben
Bazen ufacık bir şarkıdayım
Bazense tüm gece sürse de
Hep sadece bir andan ibaret olan bir uykuda
Sen nerdeysen ben ordayım
Sen nasılsan ben öyleyim sevdiceğim
Ben bundan böyle hep seninleyim

sen giderken uzaklara
beni de al yanında
orada bensiz
burada sensiz ne yaparım
sen uzaktayken ben yalnızım
sen uzaktayken gece yalnızım
sen uzaktayken hayat boşluk gizemli
oluyor benim içim
ama şunu bilki bir tanem
SEN HER ZAMAN KALBİMDESİN!!!!

nereye gidersen git
nerde olursan ol
HEP YANINDAYIM!!!

Yakar içimi
acıtır.
Kül eder
tüm benligimi

Sevenler yıkılmaz be gülüm
Sahte sevenler yıkılır
Aşk çemberinde iki nokta vardır
Biri asıl digeri sahte

Sevenler yıkılmaz be gülüm
Yıkarsa kredi kartı yıkar
İnsanı günahlada kalmaz
Cehennem azabına sokar

Sevenler yıkılmaz be gülüm
Şimdi sen niye yıkıldın
Tek bir şeyi çok iyi anladım ki
Seven mecnun yıkılmaz

Onurun çırpındığı bütün göğüslerde
Azgın lokomotifler gibi her nefes
Bir ses dolaşıyor yürekten yüreğe
Bir ses
Yalayarak geçiyor demir kapıları
Telörgülerde parmaklıklarda dolaşıyor
Kimse görmüyor belki duymuyor da
Bir ses dolaşıyor her yerde her an
Bir ses
Bir ses ki yaşamın tümüne özdeş
Sağırların kulaklarına fırtınadır
Körlerin gözlerinde güneş

BirTutamIlgi

Dur hemen gitme yanlıs anladın beni
Bu bir macera degil inan askın takendisi
Sende haklısın böyle bir sevda yasanmadiki
Kirikdökük yalniz birdünya

Bir zerresi birtutam ilgi
Iste budur beni yasatan sevgi

Cikmazlarim karanliklarim prangalarim
Gece gündüz feryatlarim
Nasil mutlu olurum senle sensizligi yasarken
Mutluluk icin seni ararken....

Sevdim seni güzel kız bir deli gibi
Anlatamadım sana olan ebedi sevgimi
Keşke sevseydin ama sevmedin beni
Artık bu can öldü bırak git hadi.

İnşallah sevdiğin de seni sever
Güzel yüzün ancak o zaman güler
Ruhun mutlu bir hayat sürer
Ben mutlu olamadım sen ol git hadi.

Geceler zehir bana uyku tutmuyor
İnan bana sevdiğim sensiz olmuyor
Göz yaşlarım durmuyor sürekli akıyor
Bıraktın beni çaresiz vefasız git hadi.

Bu da geçer diyorum kendime
Her şey başka oluyor sevince
Mutlu olacaktı bu can seninle
Sapladın hançeri kalbime git hadi.

Sevdiğimin sevmesi imknsız beni
Kara kapkara bir sevda bu bendeki
Bilse belki bir umudum olurdu
Ya da tüm umutlarım o an yokolurdu

Gözleri giderdi ilk önce
Sonra iki çift lafı gördüğünde ettiği
Belki nefret bile ederdi benden
Yok yok ben bunca olasılığı düşünemem

Sevmesin beni hatta bilmesin bile benm onu nasıl sevdiğimi
Bakmasa da gözlerime sevgili gibi
İki çift lafı esirgemesin yeter
İmkansızım olsun bu bana bir ömür gider

Dönüşü olmayan yolda mı kaldın?
Dağların ardında çölde mi kaldın?
Yoksa yabancı bir kolda mı kaldın?
Ben aynı yerdeyim senden ne haber?
Ağladığın günde mendilin oldum
Karanlık gecende kandilin oldum
Aşığın esirin sevgilin oldum
Ben aynı sevdalı senden ne haber

Sevgilin oldum ama sevdiğin olamadım
Özlediğin sanki hep bir başkasıydı
Beklediğin benden umduğun da aynısı
Hep yara kaldın içimde
Hep yetindim senin eksikliğinde
Ama şimdi acıyorum kendime
Acıyorum yalanlarından umut beslediğim günlere

Bu gece bir başka parlıyor yıldızlar
Gökyüzü Siyah değil sanki
Denizde dans eden dalgalar
Ruhumda beliriyor yavaş yavaş
Çünkü sen varsın yanımda

Güneş bir başka sıcak
içimi ısıtıyor her an
sadece dünya değil yaşadığım alan
Evrende bile hissediyorum kendimi
Çünkü sen varsın yanımda

Seninle anlamlı her an
Herşey seninle farklı bir güzel
Seninle başlıyor gün doğmaya sanki
Batmıyor yanımda güneş
Gün kavuşmuyor geceye sen varken
Sen varken hiçbir dert uğramıyor yanıma
Herşey bambaşka güzel seninle, aşkla
Sen de bambaşkasın ama benimle

Bilir misin bilir misin birtanem o masalı
Hani güneşin aya,ayın güneşe tutulduğu o eski zamanı
Güneş ayın ay yüzüne,ay güneşin gülüşüne tutulmuştu.
Tıpkı;benim sana tutulduğum gibi
Ve birgün ayırdı onları zalim kader
Birini güne birini geceye mahkum etti.
O gün bugündür birbirlerini hiç göremediler,sarılamadılar.
Seninle benim gibi ; ve hep hasret kaldılar aşka,
Tıpkı;benim sana hasret kaldığım gibi

Benim olmayan bir hikayeyi oynuyorum
Kayıp zamanlardayım
Kayıplarla boğuşurken kaybolmamak tek uğraşım
Benim belki de bu hayat ama benimseyemiyorum
Aşkı da kaybettim şimdilerde
En büyük kaybımı da verdim yani
Hayat ey hayat yeter diye haykırasım geliyor
Ama boğazımda düğümleniyor kelimelerim
Acılarımı seviyorum artık başka yolum yok
En çok da senin bıraktığını

beraatini bekleyen mahkumlar gibi
sayıyorum sensizliğin günlerini
bugün de saydım bir ay olmuş benden gideli
unutamadım kopamadım
üzülüyorum yeniliyorum
sevmek artık acı veriyor bana
ben acı çekmek istemiyorum
unutmak istiyorum
ama yapamıyorum
seni delicesine seviyorum...

Bu acinin muddeti ne kadar bilinmez ama bir gun biter diye
dusunuyorum.. Ne acilar var di mi..?.. Hepsi unutuluyor.. Acaba bir
oluyu unutmak mi daha uzun zaman aliyor; yoksa yasayan bir olunun
unutulmasi mi daha zordur bilinmez.. Ama biliyorum ki sen de bir gun
unutulacaksin bende.. "Zaman her seyin ilacidir" derler ya
galiba cok yerinde bir soz .. Unuturum bir gun seni de.. Daha once
unuttugum gibi.. Unutulmazim degilsin ya!..Gunduzun geceyi unuttugu
gibi unuturum seni

Bir an gelir en yakının bile uzak olur
Anlayamazsın sebebini sebebi yoktur
Dostluklar , sevdalar ağır gelir insana
Uğraşırsın sebebini anlamaya
Anlayamazsın ama
Sebebi yoktur...

Unutmaya çalışıyorum artık seni...

Zorda olsa sensizliğe alıştıracağım kendimi...

Değmeyecek biri için ağlatmayacağım artık gözlerimi...

Yırttım sana sana yazdığım tüm şiirleri,kırdım artık

İstersen tüm dünyaya haykır sevmiyorum diye
Yırt , yak bana ait olan herşeyi
Gözlerin bakamadıktan sonra gözlerime
İnanmıyorum senin beni sevmediğine

Seni senle yaşamak varken;hayalinle avunmak acıtıyor içimi...

Aklımdan silip atamıyorum ki seni...

Aklıma her düştüğünde usul usul akıyor gözyaşlarım...

Sebebi sensin içimde kopan fırtınaların...

İnsan sevdiğinin üzülmesini ister mi?

Onun heran acı çekmesini kabullenir mi?