Admin'in Şiir Arşivi

Yağmurlar ortak dertlerime
Acılar ortak, hasretler ortak
Her dert acır oldu halime
Bir sen ortak olamadın hislerime
Bir sen acımadın bana giderken
Giderken bir hoşçakal bile diyemedin

Son durağına gldim artık bu bomboş hayatın
Senle yaşadığım günleri de atarsm kalmayacak geri hiçbişey
Hiçbirşeyim yokmuş meğer senden başka
Nasıl geç anladım bunu
Nasıl bıraktım seni öylece ellere elimle
Nasıl pişmanı sevdiğim
Nasıl sevdim seni bir bilsen nasıl
Hiçbirşeyin değişmeyeceğini bile bile yazıyorum bunları sana
Hiçbir sözüm affettirmez biliyorum ama
Bil istiyorum sadece
Sadece bil ki seni çok sevdim
Bırakıp gittiğim o gün de
Son nefesimi verceğim bu gün de
Seni sana kıyamayacak kadar çok sevdim
Seni başkalarına verecek kadar çok sevdim
Ben seni tüm bu yıllar bıyunca sevdim
Usul usul uzaktan sevdim

Beni sna unutturan bu hayata lanet eder oldum
Bu sevda bu yürekte tek başına
Çok fazla ...
Bu yük sevene çok fazla
Bu yük bana fazla...
Sevdan yalan olmuş diyolar öyle duydum
Unutmuşsun beni güya
Hiç yaşadım farzedin diyormuşsun
Ya ben ya ben nasıl yaşamadım farzedicem seni
Nasıl yok sayacağım ömrümün en güzel günlerini
Nasıl nefes alıcam senden sonra
Sensiz bir hayatta
Bu yÜk çok fazla bana
Lanet ediyorum senimi benden alanlara
Ve en çok da sana

Bir çaresizliğe anlatır gibi
Birden değişir gözlerinin rengi
Mavi solar, koyulaşır yeşilse
Sarınca ruhunu eski bir hüzün
Uçar gider pembeliği yüzünün

Eskimediki yüreğimdeki hüznün
Eskitemedim ne seni ne de hüznünü
Hep ilk günkü gibi sevdim seni
Hep ilk günkü gibi kaldı zihnimde bakışların
Hep ilk günkü sözlerin kulağımda
Ne zaman unutturdu seni
Ne de o geçen zamanda yaşadıklarım
Sen benm hep en derinimde kaldın
Hep canımın en canı oldun
Hep sevdim seni ilk günkü gibi
Hep özledim ...
Acında , sevdan da hep yüreğimde aşkım
Hep sen gibi
Canımın en canında
Eskimedi sevdan eskitemedim onu!...
Ben hep burdayım
Bıraktığın aşktayım
Zamanımı da durdurdum
Kalbimi de gittiğin gün...

Yarım kalmış şiirlerim gibisin

Yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda

Öylesine eksiğim sensiz

Öylesine sahipsiz.

ne seni duymak ister bu yürek
nede yüzünü görmek
ben artık kabullendim yokluğunu
seni derinlere gömdüm ki
bir daha çıkma
mechul bir sonbahar akşamında
senin cenazen kalktı kalbimde
ne kalbin kaldı ne ruhun
sevdanda çürüdü içimde
şimdi bir mezarlık gibiyim
benliğini arayan başka cesetler istemeyen
bir mezarlık.....

Can dedim canıma bu kadar sokulma
Benim sevdam ağır gelir dedim
Kaldıramaz her yürek böyle deli gönlü
Can dedim seni sevmeme
Seni böyle ölesiye sevmeme izin verme
Bir gün gidersen eğer
Usulca sessiz sedasız
Beni sensiz bırakırsan
Bu can sensiz bir ömrü kaldıramaz
Keşke dinleseydin be can
Keşke bunları dedğim gün çekip gitseydin
Keşke gönlümü alıpta
Böyle sensiz bihalde bırakmasydın beni...

Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım.

Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,
bitti artık hepsi...
Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim.
Dağlara çarptım her esişimde.
Yollara küfrettim her gidişinde

Ne yollar bitti tükendi
Ne senin gidişlerin
Her gelmenin bir gidişi olduğunu bile bile sevdim seni
Nasıl sevdim hem de bir bilsen
Bir bilsen, bir anlasan
Bir daha bırakamazdın beni zaten.
Bir anlamak istesen yeterki bir istesen
Ömrümce bunu sana anlatmak için kölen olurdum
Kölen olurdum sen azından sen yanımda olurdun

Ne yollar bitti tükendi
Ne senin gidişlerin
Her gelmenin bir gidişi olduğunu bile bile sevdim seni
Nasıl sevdim hem de bir bilsen
Bir bilsen, bir anlasan
Bir daha bırakamazdın beni zaten.
Bir anlamak istesen yeterki bir istesen
Ömrümce bunu sana anlatmak için kölen olurdum
Kölen olurdum sen azından sen yanımda olurdun

Demiştim sana hatırlarsan:
"Önemli olan
'zamana bırakmak' degil,
'zamanla bırakmamak'tır..."
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır.

Gittigim eger bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim.

Sen kendi çıktığın bir yolculuğu kendin bitirdin
Hiçbir anına almadın aslında beni
Adına aşk değdin bu oyunun
Sen kendini aşkla yoğurmaya çalışırken
Aşığı bitirdin , beni bitirdin
Şimdi bana hiçbirşeyin hesabını sorma
Şimdi herşeyi bir yana bırak ve
Kendinle hesaplaş...

Boğazında bir şeyler düğümlenecek
Ah yanımda olsaydı diyeceksin
Tüm yıldızlar gülecek haline Ay'da göz kırpacak
İliklerine işleyecek bensizlik
Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir Şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Ağlamanın kar etmediğini anlayacaksın acılarımı düşündükçe
Beni düşündükçe daha da kahrolacaksın
Yaşattığın her hüzün ağır ağır demlenecek o yağmurlu gece de
Sen beni anladığın gece
Yağmurların dinmediği o gece
Binlerce kez ölmek isteyeceksin
Ölemeyeceksin ...
Çünkü herşey yeni başlıyor sevgili
Ben ne çektiysem sen fazlasını çekeceksin...

Her kötülüğün pişmanlığı yaşanır bilirim
Kimi erken kimi geç
Ben beni kaybetmenin sana verdiği azabı görmeyi
Büyük bir sabırla bekleyeceğim
O gün sana akıttığım gözyaşlarım silinecek
Ağlama faslı sana geçecek
Sana ne söyleyecek bir sözüm
Ne uzatacak bir elim olacak
Kulaklarım sağır, gözlerim kör olacak o gün
Sana yazdığım tüm şiirleri yakacağım
Şarkılarım ahenk değştirecek
Sen benden bir zerre dahi bulamayacaksın
Ben yalnız yandım bu cehennemde
Sen benden de çok kavrulacaksın

Gönlünden atamadığın gibi kafandan da
Silemeyeceksin beni düşlerine gireceğim her gece
İnce bir hüzün bürüyecek yüzünü
Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kaleminde işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin her şeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi

Ben bir adam gördüm
kendi kendine "ah ayrılık"diyordu
Ben bir kadın gördüm
kendi kendine"ah ayrılık"diyordu
bir çocuk gördüm
"ah ayrılık"diyordu
ama bu kendi kendi "ah ayrılık"demiyordu
ayrılığa ah ayrılık diyordu....

ben de artık ah ayrılık diyorum her geçen gün
seni istiyorum her geçen gün
seni daha çok seviyorum her geçen gün
VE SENİ ÖZLÜYORUMMM HER GEÇEN GÜNNN

yalnızlığı en iyi ben bilirim,
sensiz,yoksul kalmış geceleride.
umutla köşe kapmaca halinde geçen yılları ben bilirim,
her yağmurda yüreğimle ağlamayıda.
acıyı ben bilirim,
tükenmeyide,diri diri ölmeyide.
benim hiç oyuncağım olmadıki sarılabileceğim,
bildim bileli oyuncağım hayatın tekmelediği.
sevmeyi en iyi ben bilirim,
sevilmeyi beklemeksizin karşılıksızca.
ÖĞRENEMEDİĞİM tek şey UNUTMAK,
bana unutmayı öğretirmisin...?

Unutmak anlatılmaz bir hastalık
Unutmak hain işi
Unutmak bir kara büyü
Unutulmak ise her unutanın da tadacağı bir döngü
Unutmayı öğretemem güzel gözlerine
Unutmak senin için Çok büyük
Acı keder mutluluk
Herbirinden alacağın birşey var
Unutmak sana göre değil güzelim
Ama alışmaya çalış...

Bir deli rüzgar esiyor

Çisil çisil yağıyor yağmur

Toprak,kucaklıyor sahipsiz damlaları

Çekiyor bağrına, içine sindirircesine

Bıçak yarası gibi, derin ve acılı

Bir sızı var iliklerime işleyen

Sensizliği hatırlatıyor rüzgarın boğuk sesi

Yağmur değil,

Damla damla kan akıyor yüreğimden.....

Ne yağmur ,ne lodos, ne fırtına
Hiç biri artık kar etmez bana
Sen gibi bir sevdalı
Ömür gibi bir sevda akıp gitti ellerimden

Yaşanmışlık bu kadar eziyet verirmiymiş
Aşk; günlerce gecelerce yaşadığımız o aşk
Dünyanın bütün baharlarını önüme seren o aşk
Nasıl olur da canımı böyle ölesiye yakar

Ben bu sevdaya nasıl sahip çıkamadım
Ey yar seni ellere nasıl yolladım

Şimdi hançerler batıyor yüreğime
Şimdi her bir söz acı getiriyor
Şimdi ellerlesin , mutlusun da üstelik
Şimdi ben ölsem de neye yarar...

Bir gün birisi çıkıp gelecek uzaklardan

Çılgın arzular uyandıracak ruhumun derinliğinde

Birisi uzatacak ellerini ellerime

Kendimi göreceğim gözlerinin içinde

Adım adım ilerleyecek zaman

Kurtaracak çektiğim acılardan beni

Bir gün birisi çıkıp gelecek uzaklardan

Güneş gibi doğacak,ısıtacak içimi

Birisi olacak yalnızlığımı çekip alan

Birlikte uyanacağız sabaha arzularımızla

Birlikte yok olacak yalnızlıklarımız

Birlikte var olacak sonsuz sevgimiz.

Nedersin.....

Bana gözlerini gönderme mektuplarında can,

Mavilere alışık degilim ben.

Yıllar var ki siyah bir yalnızlık büyür şiirlerimde.

Her şeyim karadır benim, kaderim gibi.

Kaç mevsim ki, zifir bir gece uzar gider;

Hiç sabah olmaz gözlerimde...

Aklım oyun oynuyor bana
Aslında yoksun sen
Sen gideli bu şehirden çok oldu
Benden renkler gideli, gülüşler gideli de çok
Aklım oyun oynuyor bana
O gidişini kabullenemiyor
Seni hep var sanıyor , hiç gitmeyecek sanıyor
Aklım da kalbim gibi benimle konuşmuyor...